Arme muziekmaker! (Sebastian V)

Mooie muziek, van die Lapointe, maar makkelijker dan een paar fragmenten op een site, kan je ook gewoon de hele CD downloaden, mét de boekjes én extra tracks, allemaal in één ingepakt pakket. Helemaal gratis én... legaal! Dan heb je dus een meer uitgebreide CD dan het origineel. Bovendien zou je ‘em persoonlijk kunnen maken: een paar liedjes eraf, andere erbij en ook het artwork mooier maken. FF printen... klaar! Je zou wel gek zijn als je gaat wachten tot je een keer in Frankrijk komt en daar dan voor 18 Euro die standaard versie koopt, op CD... dus dan moet je eerst weer naar huis om ‘em via je PC op je MP3 speler te zetten.

Zolang je geen auteursrechtelijk beschermde muziek beschikbaar stelt voor anderen (die het dan van jou kunnen uploaden), mag je in Nederland downloaden tot je scheel ziet. Vreemd natuurlijk en oneerlijk, want onze lieve Lapointe krijgt er niets voor. Maar is het gek dat steeds meer mensen, vooral jongeren, muziek downloaden, met steeds minder schuldgevoel? Het ligt allemaal op je digitale deurmat op je te wachten...

Mijn ‘partner’ (dan zal het wel geen vriendin zijn) is twaalf jaar jonger dan ik (misschien ook interessant voor de quasi mysterieuze “kan beter anoniem blijven”). Sommige vrienden en vriendinnen van hem (van het VWO) die nauwelijks nog weten wat een CD is, laat staan een LP of een cassettebandje, vinden het suf, oubollig en dom om een CD te kopen. Je weet van te voren niet of je ‘em wel écht leuk vindt, je betaalt ‘voor niets’ en je moet ‘helemaal op en neer’ naar de CD-winkel. Ze hebben niets op met de muziek-moraalridders. Daar moeten de muziekmakers maar op op inspringen, het is 2006! Als ik zeg dat dat zielig is voor Pierre Lapointe... dan antwoorden ze in perfect Frans dat ze daar nog nooit van gehoord hebben. Want wie luistert er nou naar Franse muziek? (Ik dus, maar daar zal ik een volgende keer over schrijven).