FINLAND DEEL 1

We zijn veilig aangekomen. En donker. Niet wij, maar het land. Donker.

Ik was natuurlijk nog wat beginsituatiebeginnetjes vergeten. Natuurlijk is dit ook het land van SIBELIUS en van ja ja de onvolprezen held JARI LITMANEN (zijn naam kun je niet meer opschrijven zonder er woooohooooo achter te horen).

Maar het eerste dat hier opvalt is natuurlijk de taal. Zie daarvoor ook de stoombootkapitein van Jan Paul op zijn blog.
Het Fins is een Fin-Oegrische taal en verwant met het Hongaars. Maar die verwantschap helpt ons niet vooruit, want werkelijk niets is te volgen.
Gelukkig spreekt men hier Engels. Hoewel we gisteren in een geweldig restaurant aten, en de serveerster per se Duits wilde spreken. Omdat ze geen Engels sprak. Omdat ze een Estische was, die geschaakt was door een Fin. Om het makkelijk te maken.

Vanochtend op tv trouwens ARCHIE BUNKER gezien. Over teletijdmachines gesproken.

Wel raar was, dat ik in al die taalverwarring blij was bij het ontbijt de Herald Tribune te zien liggen en welgemoed begon te lezen. Maar opeens niet meer begreep wat daar in een grote vette kop boven het hoofdartikel stond. Wie in Finland is begrijpt dus opeens allerlei talen niet meer. Dit stond er namelijk:

HOW HUBRIS SNARLED AIRBUS.

Huh?