Jeugd versus volwassenenliteratuur (Sebastian V)

Voor ik het vergeet, en mijn blogperiode er alweer opzit, een aantal vragen aan jullie, jeugdboekenschrijvers.

Mij lijkt het best leuk om voor kinderen en jongeren te schrijven, maar de verhalen die ik schrijf blijken voor volwassenen te zijn. Voor mij is dat prima, ik concludeer dus dat ik geen jeugdschrijver ben. Hoe werkt dat bij jullie? Schrijven jullie iets en bedenken jullie dan voor welke leeftijdscategorie het is? Zijn jullie zo geboren? Of schrijven jullie uitgekiend voor een doelgroep?

Heel terecht zullen jullie boeken door jong en oud gelezen worden, maar er is in bibliotheken, bij uitgevers en ook bij het lezende publiek wel een scheiding tussen jeugd- en volwassenenliteratuur. Zouden jullie tussendoor, of later ook literatuur voor volwassenen willen schrijven? Of is dat een ander iets? En is dat moeilijk verkoopbaar aan de uitgeverij, als je eenmaal jeugdliteratuur maakt?