Instinct (door Ivo)

Bij deze dan het verloren bericht uit het weekend. Ik merkte dat de motivatie de 2e keer minder was, maar ik vind het onderwerp nog steeds noemenswaardig genoeg om met jullie te delen.
Flarden van mijn schrijfsel van toen zijn blijven hangen, maar of het een derde keer net zo goed wordt...

Noemenswaardig is dat ik gestopt ben met roken, ruim een maand (niet zo'n 1 januari-goedevoornemensstopactie, hoor). Met name anderen vinden dit noemenswaardig, zoals mijn vriendin. Geen gelegenheid gaat voorbij of het kan gedeeld worden.

Een bijverschijnsel van het stoppen met roken is dat de gestopte aankomt. In gewicht wel te verstaan. Ook bij mij is dit het geval en omdat aankomen in de huidige maatschappij nu eenmaal een regelrechte ramp is, kan ik in dit geval wel spreken van een regelrechte ramp.

Er worden altijd een hoop voordelen opgenoemd over het stoppen met roken (daar wil ik ook nog wel eens een goed gesprek over, met die goede voornemensnoemers), maar je hoort weinig over de voordelen van roken. Het schijnt namelijk dat je stofwisseling langzamer wordt wanneer je stopt. Dat betekent dat deze sneller is wanneer je rookt, had ik zo bedacht. Sneller = beter (in de meeste gevallen, uitzondering die de regel bevestigen daar gelaten), toch?

Ok, een paar extra ponden (laten we het daar even op houden); dat moet toch op te lossen zijn?
Misschien toch maar weer meer gaan sporten. De volgende horde om te nemen, terwijl ik zit uit te puffen van het mentale sport stoppen met roken.
Wellicht een dieet? Bewust als ik ben, heb ik halfvolle kaas gekocht. Echter door mijn hernieuwde smaakzintuigen (fijne voordelen) was dit natuurlijk niet te pruimen; ook als ex-roker wordt je nog dubbel gestraft.

Wat is het antwoord op dit alles? Vrij simpel als je de media volgt: minder eten!

De ramp van het aankomen hebben wij echter zelf in de hand gespeeld, blijkt uit onderzoek. Overgewicht wordt een levensbedreigende zaak!
Ons instinct is er tienduizenden jaren mee bezig geweest om ons voortbestaan veilig te stellen door zoveel mogelijk calorieën tegen zo min mogelijk activiteit binnen te krijgen. Inmiddels, door alle mechanisatie en de constante aanwezigheid van voedsel, kunnen we ons instinct meedelen dat het is aardig gelukt.

Alleen hebben we ons gedrag er niet op aangepast. Stoppen met roken staat hier los van, ik ontkom er toch niet aan!

Vreemd genoeg hebben we dan toch nog steeds last van het slanke ideaalbeeld. Hoe kunnen we daar nou ooit nog aan voldoen?

Als toegift nog een mooie rookfoto.