30 mei 2007

De perfecte leugen (door Alexander)

Welke rol ik zou willen spelen. Nou, die van Richard Gere in THE HOAX, een film die ik nog maar net in de bioscoop zag. Ik wil zijn rol hebben, ik wil de hoofdrol spelen, die van Clifford Irving, fabulerend journalist, fabulerend man. Niet omdat ik graag zo zou spelen als Richard Gere doet, maar omdat ik Clifford Irving wil zijn. Ik wil doen wat Clifford Irving deed.

Hij verzint dat hij de ghostwriter is van Howard Hughes, in die tijd de rijkste man op aarde, en bovendien een krankzinnige kluizenaar, die zelfs binnen zijn enorme luchtvaartmaatschappij niemand spreekt, hij stuurt alleen briefjes. Irving co-schrijft zijn autobiografie.

Verzint Irving. En het lukt. Ze geloven hem. Irvings truc is dat hij niets, níets liegt, behalve één dingetje, namelijk dat hij die 'autobiografie' schrijft. Dat hij Howard Hughes is. Maar verder klopt alles. Hughes ontmoet de uitgever nooit - maar ja, hij is dan ook een krankzinnige kluizenaar, die alléén contact met Irving wil hebben. Verhalen over Hughes' jeugd zijn wel af te troggelen bij oude kennissen, en verder is het vooral nauwkeurig denkwerk: Irving pluist Hughes uit alsof hij zijn romanpersonage is, volgt de logica van het verhaal. Hij moet voor zijn gevoel wel bijna echt de autobiografie van Hughes schrijven, anders wordt hij nog niet geloofd.

Maar het gaat toch mis, want Hughes is nog in leven en denkt op een gegeven moment iets als: ja hallo! Dus nee, ik wil die rol niet, ik wil beter zijn dan Clifford Irving.

Een identiteit creëren die niet mijn eigen identiteit is, maar die zo dicht bij de waarheid blijft, dat niemand vermoedt dat nou juist de kern gelogen is. Het moet niet moeilijk zijn. Dan noem ik mezelf Karel bijvoorbeeld, Karel Davids, en dan zou ik precies doen en zeggen wat Alexander Koning zou doen en zeggen, alleen dan onder een andere naam, en misschien zou ik hier en daar wat extra dingetjes nemen, ik zou sociologie studeren in plaats van psychologie, maar niet te gekke dingen. Het moet maar een béétje liegen zijn. En het beste verbergen is het dicht-bij-huis-verbergen. Ik zou ook rookgordijntjes plaatsen, ik zou Alexander Koning nog náást mij laten bestaan. Ik zou mensen laten geloven dat Karel Davids een ander mens is dan Alexander Koning. Ik zou mensen hen allebei laten kennen, zonder dat zij weten dat de een dezelfde als de ander is. Zolang ze hen niet allebei gezien of gesproken hebben, ontmoet, kan het lukken.

Ik zou alleen nog even moeten bedenken waar het goed voor zou zijn - als experiment, als test of het écht zou kunnen, als psychologisch experiment bij mezelf? - maar het zou de perfecte leugen zijn. De perfecte leugen is onontdekt.

En daarmee sluit ik af, geef ik het gastbloggerstokje door aan de volgende (en ik weet stiekem al wie het is, en ik ben heel blij dat diegene het is!!). Tot slot doe ik jullie nog de hartelijke groeten van Karel Davids.