JATTEN EN PAKKEN

Gisteren zaten we nog in de zon op een Brugs terras - vandaag sneeuwt het!

Ik las deze ochtend in de bibliotheek van Beernem voor aan twee groepen van het Land- en Tuinbouwinstituut in Oedelem. De jongens (en de enkele meisjes) waren vijftien, zestien en ze hadden de beste leraren die je kunt bedenken.

Ten eerste hadden ALLE leerlingen mijn EEN VERHAAL MET EEN TONG gelezen. Ze hadden er werkstukjes over gemaakt. Sommige hadden de route die in het boek gevolgd wordt (via Egypte naar Jordanië) getekend, en er beeldmateriaal bij gezocht, sommigen hadden een kijkdoos gemaakt (geweldig) en er waren een heleboel plaatjes van zeer mooie meisjes.

Die meisjes waren Caren, een jong personage uit het boek (23) die toeristengids is. De hoofdpersoon uit mijn boek, Dimmi, wordt verliefd op haar. Hij noemt haar onder andere Miss Bushokje. En de land- en tuinbouwjongens hadden verschillende Miss Bushokjes uitgezocht.

De leraren hadden dus een perfect idee gehad, en het boek was naar de leerlingen toe gebracht. Aan de ene kant moest iedereen het lezen, geen flauwekul, aan de andere kant werd er (tegen het officiële curriculum) iets toepasselijks mee gedaan. Dit zijn voorbeeldleraren. Hoe droevig dan ook om te horen dat de inspectie met vele papieren eisen soms toch erin slaagt het plezier van docenten te verpesten. Maar gelukkig: het echte vuur was in de verste verte niet gedoofd!

Het was een plezier om voor deze jonge mensen voor te mogen lezen. En toen kreeg ik ook nog een prachtige paasmand, uiteraard binnen de opleiding gemaakt.
Sneeuw? Nee hoor - volop boekenzon.

(Ik las ook een gedeelte van mijn nog niet verschenen boek DE HAMBURGER FILES voor, en vroeg of ze de al te Nederlandse woorden wilden vervangen. Er waren er nogal wat: zeikfilm=bletfilm, jatten=pakken, effe=eventjes etc. Interessant!)