Ligier Richier (door Jaak)

Vorig jaar reden we met een bus nieuws- en leergierigen naar wat de gids “de vergeten uithoeken van Frans Henegouwen” noemde. Ik wist begot niet waar die uithoeken lagen, maar gaandeweg -nou ja - de busreis gingen de namen vertrouwd klinken: Bavay, Avesnes, Liesies, Rocroi, Charleville-Mézières, Bar-le-Duc, Avion, Sedan, Verdun. We zagen veel forten en vestingen, en we reden over de Voi Sacrée, de heilige weg die van Bar-le-Duc naar Verdun loopt, en die aanvoerroute was van troepen tijdens de eerste wereldoorlog.

Maar daarover wil ik niet berichten, wel over DE ontdekking van de reis: de onvoorstelbaar mooie beelden van de 16de eeuwse kunstenaar Ligier Richier. Niemand van de busreizigers kende zijn naam, behalve de gids, en die loodste ons naar het abdijstadje Saint-Mihiel. Daar was Legier overdonderend aanwezig. Verbijsterd, en ademloos van bewondering, keken we naar groep van 13 zeer grote, uit fijnkorrelig Maaskalksteen gehouwen standbeelden, voorstellend de Graflegging van Christus. Ligier heeft er, zegt men, tientallen jaren aan gewerkt, het resultaat is verbluffend.
Zoveel realisme zit erin, zoveel details, zoveel tederheid, zoveel kracht, - men raakt daar nooit op uitgekeken. In de abdijkerk staat een ontroerend notenhouten beeld dat ‘De Bezwijming van de Heilige Maagd’ heet. Het laat zien hoe Johannes Maria ondersteunt als ze dreigt flauw te vallen. Voor zoveel schoonheid hebben we geen superlatieven.

Ligier Richier is, in vergelijking met bijvoorbeeld Michelangelo, een nobele onbekende. Dat is zeer onterecht. Zijn naam verdient het in even grote letters in alle kunstboeken ter wereld te staan.
Mochten jullie OOIT de kans zien af te reizen naar die “vergeten uithoeken van Frans Henegouwen” te trekken, bezoek dan Saint-Mihiel, Hattonchâtel, Etain, Clermont-Argonne, Bar-le-Duc en Génicourt-sur-Mère. Op al die plekken vinden jullie Ligier Richier.

Ik kan over hem niet zwijgen.