SOPHO NAMELIJK

Ik liet in de post hieronder het prachtige liedje van Sopho horen omdat zij een inzending voor het komende Eurovisie Songfestival is. Van Georgië namelijk. Dat land debuteert dit jaar en steekt meteen met kop en schouders boven de anderen uit - volgens mij dan.

Ik weet niet of jullie in de omschrijving op youtube hadden gelezen, dat het een songfestivalliedje was, maar geef toe: het klinkt NIET als een songfestivalliedje. En dat is nu het mooie. Terwijl het songfestival aan zijn westkant (lees: in landen als Engeland en Nederland) langzaam aan het sterven is, staat ze aan de oostkant weer fier rechtop.

Bovenstaande vergelijking klopt niet helemaal, maar het is een feit dat de toestroom van vele Oost-Europese landen een zegen is voor het festival. Want die landen sturen meestal hun bekendste, belangrijkste artiesten, en dat levert nieuwe genres op. Het festival wordt dus bonter en bonter, en minder en minder songfestivallerig - gelukkig maar, 'songfestivalmuziek' was bijna een muzieksoort op zichzelf geworden.
Helaas wil het in Nederland nog niet erg lukken en worden er nog steeds liedjes 'voor het songfestival' geschreven, waardoor we met minder geslaagde producten komen, liedjes die lijken op één miljoen andere liedjes. Maar met de sterke wederopstanding aan de oostkant wordt Nederland vast ook meegetrokken, ooit.

In Vlaanderen en Zweden, Noorwegen en Finland is dat al gebeurd: daar doen de beroemdste artiesten mee met de voorrondes. En dus gaat een mega-populaire groep als Lordi in Finland naar het festival (oké, met een afschuwelijk brulnummer, maar wél nieuw) en zien we dit jaar The Ark, glamrockgroep, voor Zweden. Met 'The worrying kind', een lied met een grappige tekst.

Let wel: er zijn ook dit jaar weer veel nietszeggende, stomme songs. Misschien dit jaar wel meer dan vorige jaren, helaas. Maar er zijn dus ook superlichtjes. Zoals dat van Sopho uit Georgië. En ik zal er binnenkort (vóór 10 en 12 mei) nog een paar voorstellen.