OPTIMISME KOM NOU TOCH
Ik was optimistisch over ons nieuwe kabinet. Dat ben ik nog steeds, waar het de individuele ministers betreft. Maar de eerste lente-achtige geluiden rondom de nieuwe ploeg zijn wel verstomd.
Dat komt natuurlijk vooral door Wilders en door alle 'Wilders-light' van de VVD. Behoudens ex-minister Kamp, die wel soms nare dingen zegt, maar in elk geval eerlijk overkomt, lijken de anderen van de VVD vooral bezig met scoren en positioneren. Rutte voorop. Hoe kan dat nou? En hoe erg ook - vrijwel alle discussies nu gaan direct over personen. En vrijwel al die personen zijn van Marokkaanse en Turkse afkomst.
Nog even over Kamp: hoezeer ook hij besmet is met het vreemdelingenvreesvirus bleek bij Pauw en Witteman toen hij tegen schrijver Geert Mak tekeerging. Niet dat Kamp Maks boekenweekgeschenk gelezen had, maar hij vond het toch nodig om hem te vragen waarom Mak in godsnaam een Turk in het boek een stem had gegeven die enigszins positief was over de moord op Van Gogh. Kamp zei het met zo'n grote verontwaardiging dat het leek alsof hij Mák verdacht van terroristische tendensen. Het verbaasde me dat niemand van zijn stoel viel. Dus je mag niet meer over iemand schrijven die anders denkt dan je zou willen, want dan denk je misschien zelf ook wel zo. Dit was een FULL-versie van het Ezelproces uit de zestiger jaren.
En nog even over iemand anders bij Pauw en Witteman: ik vond het heel erg jammer om te merken hoe zwak Sharon Dijksma optrad. Lijkt me een erg leuk iemand, maar zo aarzelend en zo zichzelf verdedigend, nee, dat lijkt me geen partij voor boze tegenstanders.
Ik wilde een tijdje, nadat ik uit Canada terugkwam, niets meer over kleinzielige Wilders lezen. Maar hij is niet meer te negeren. Oorlog is het, wat hij aan het maken is. En dat bedoel ik in de naarste zin van het woord.
Maar de bewindslieden van Balkenende IV hebben er vooralsnog geen duidelijk antwoord op. Het lijkt me toch dat het tijd wordt voor Heldere Taal. Van het kabinet dus.
Het blijft hopen op iemand die niet bangig denkt: oooooh, als we Wilders maar niet zo demoniseren als we dat met Fortuyn deden... oooowwwhhhh. Op iemand die zegt: 'Zó doen we dat hier niet in ons land. Nee, meneer Wilders, zo doen we dat niet. In dit land zijn we fatsoenlijk. Punt.'
Zo iemand is er nog niet. Hopelijk ontpopt er iemand zich nog zo. Minister Klink misschien, minister Plasterk, minister Ter Horst, vice-president Rouvoet?
Een andere uitweg zou ruzie in de eigen PVV-gelederen kunnen zijn. O, wat een zegen! Maar voorlopig heeft Wilders, vrees ik, genoeg buitenpartijdige vijanden gecreëerd om het binnenshuis stil te houden.
En dus is mijn optimisme voorlopig weer bedekt met vrees. En opnieuw: schaamte om wat er blijkbaar allemaal gezegd mag worden.
