Dus toch..... (door Marieta)

Enkele weken geleden schreef Edward dat hij het publieke blogs “I want to do this” had ontdekt. En ik ontkwam niet aan ernstig nadenken over wat ik altijd al had willen doen. Ik kwam uit bij iets uit een ver verleden.
Ik was een beginpuber en droomde ’s nachts soms over de mogelijkheid van springen. Nee, niet zomaar springen, maar heel hoog en heel ver over van alles heen kunnen springen. (Door de jaren heen leerde ik, dat iets in die richting door veel pubers wordt beleefd. Het schijnt iets te maken te hebben met willen vliegen over het moeilijke aanstormende leven heen.)
Praktisch als ik was ingesteld, zocht ik naar mogelijkheden daarvoor. Zo zag ik een oude matras liggen, zo-een met springveren erin. Dat leek mij een mogelijkheid, maar hoe kreeg ik die onder mijn schoenen. Het is mij nooit gelukt om een afdoende oplossing te vinden.
En toen kreeg ik een half jaar geleden een artikel onder ogen over de flyjumper.


"Vliegen kan met de Flyjumper nog net niet, maar enkele meters hoog de lucht in springen wel. Ook is het inhalen van fietsers en inline skaters geen probleem, rennen wordt een makkie als je sprongen van 3 meter ver maakt. Hiervoor zul je wel even moeten oefenen, dat geldt immers bij alle extreme sporten."

Het kan dus echt!

Ik zie ik mezelf dit nog niet doen.
Maar ik troost me met een andere mogelijkheid: een ballonvaart maken. Toch ook even zweven boven het aardse bestaan van alledag en vanuit de stilte die daarboven heerst, je bezinnen op, ja op wat.....?
Het is er nog niet van gekomen, maar het staat (letterlijk) op mijn verlanglijstje.