KAREN DALTON

Sommige stemmen zijn vergeten, en dat is onbegrijpelijk. Iedereen weet gelukkig nog wie Billie Holiday is, en Edith Piaf. Maar anderen raken weggemoffeld in de tijd.

Maar soms komen ze weer boven. Dat gebeurde bijvoorbeeld met Eva Cassidy, wier album SONGBIRD een groot succes werd, ná haar dood.

En volgens mij staat dat nu ook te gebeuren met Karen Dalton.
Deze dame met de zeer sterke en eigenzinnige stem maakte rond het eind van de jaren zestig en het begin van de jaren zeventig maar twee LP's. Vooral de laatste, IN MY OWN TIME, is een klassieker.

Hij is onlangs weer in een aantal landen uitgebracht, en let op: wees er vroeg bij, want ze wordt zeer belangrijk.
Hoe hebben we deze songs kunnen missen? Ze zingt covers, maar als Dalton ze uitvoert, zijn ze van haar.

Karen Dalton had grote psychische problemen. Opnemen met haar, studiowerk, was vrijwel onmogelijk. Na een tijdje wilde ze dat ook niet meer. In huiskamers, met een paar luisteraars, dát vond ze wel goed. Maar verder niet.
Dat intieme is gelukkig goed te horen op de zeer heldere re-issue van IN MY OWN TIME.

Na de twee eerste LP's namen ook drugsproblemen het roer over, en in de jaren tachtig zwierf Karen Dalton door New York - als tassenvrouwtje.
Ze stierf in 1993.
En het gekke is dat al in die hele vroege liedjes alle levenspijn te horen is die ze eigenlijk pas later zou opdoen...

Maar lúister! Please! Er staan wat clips op deze site en ook op haar myspace-pagina zijn hele songs te horen.
En koop deze eerste musthave-cd van 2007.