TEGEN DE MUUR KWAKKEN

Waarschuwing: dit wordt een elitair stukje.

Ik schrijf met de hand. In flutserige schrijfboekjes. Als ze maar een harde kaft hebben, en papier met lijntjes, vind ik alles best.
Maar een tijdje geleden kreeg ik van een zeer lieve schrijverscollega een echte Smythson cadeau. De Smythson heeft een leren kaft, en dun, blauwachtig papier. De Smythson ligt héél lekker in de hand, en de bladzijden drukken niet door.

Ik moest er even aan wennen, ook aan de chiquiteit van de Smyhtson, maar inmiddels ben ik een groot fan. En dat komt eigenlijk vooral door de tekst die ik in mijn Smythson aantrof.

Achterin elk schrift staat 'The story of Smythson Featherweight Paper and Bindings'.
Ik las er iets over watermerken, stevigheid en 'floppy leather binding'. Maar deze zin trof me het meest:
'Called the 'Panama Hat' of books, the Featherweight can be rolled up and squashed and will improve with age.'

Oprollen en smashen! Geweldig! Mijn werk, beste bloglezers, kan vanaf nu opgerold worden en tegen de muur gekwakt, want 'it will improve with age'. Daar word ik nu echt gelukkig van.

Zal ik dus ooit weer terug kunnen naar gewone schrijfboekjes?
Ehm. Ja.
Ik zal wel moeten.
Diezelfde supercollega schonk me nóg een Smythson, zoals alle Smythsons ingepakt in een blauwe kartonnen doos met vele bladen vloeipapier. Ik kan dus nog heel even voort. Maar ik keek net naar de Smythson-site om een geschikt plaatje voor dit blog te vinden. En toen zag ik de prijs van één zo'n schriftje. Van één zo'n tegen-de-muur-smijt-exemplaar... TWEEHONDERDENVIJF EURO.

Weg elitarisme.