WIM HOGENKAMP

De foto hierboven is een foto van een acteur. Een acteur die een lijk speelt. Hij komt uit de serie Q & Q (van Harrie Geelen) waar ik als jongetje van tien in 1974 ademloos naar keek. De twee jonge hoofdpersonen maken in het bos per ongeluk bijgaande foto. De acteur op de foto is Wim Hogenkamp, en de scenes waarin zijn foto voorkwam deden me altijd huiveren.

Wim Hogenkamp werd echter vooral bekend als zanger en liedjesschrijver. Voor zijn liedje 'Afscheid' kreeg hij zelfs de Louis Davidsprijs.
Hij maakte twee LP's ('Heel gewoon', 1978, en 'Punt uit', 1981).
Ik had beide platen en kende (en ken) vrijwel alle liedjes uit m'n hoofd. Voor de eerste LP kreeg Hogenkamp ook een Edison.

Bij mijn lijstje mooiste Nederlandstalige liedjes ooit dat ik hier eerder opblogde, noemde ik het liedje 'Zo 't komt' van Hogenkamp als een van de allerbeste ooit.

Misschien wel het allerbekendst werd Wim Hogenkamp met de tekst van het liedje 'De mallemolen', het Eurovisie Songfestivalliedje van Heddy Lester in 1977.

Maar hoe is het verder gegaan met Hogenkamp?
In 1981 deed hij samen met o.a. Lori Spee voor Nederland mee aan het songfestival van Knokke. Hij baarde er opzien door één liedje in badjas te zingen in plaats van in de toen gebruikelijke smoking.

Hij maakte nog een eigen musical ('De ballen'), bracht zijn LP's in het Duits uit en nam een erg grappig klaagliedje op single op('Je klaagt maar wat' [aggattegattegat]) - maar werd helaas ziek. AIDS. Het waren de jaren tachtig, dus AIDS kon nog niet als chronische ziekte (in plaats van dodelijke ziekte) worden beschouwd.

Op 5 februari 1989 stierf Wim Hogenkamp, 42 jaar oud.
Maar... hij stierf niet aan AIDS.
Hij stierf op een manier die wel erg veel leek op die griezelige rol die hij speelde in Q & Q: Wim Hogenkamp werd vermoord. In zijn eigen huis.
Er waren sporen van braak, er waren geruchten, maar nooit is deze misdaad opgelost.

En nog griezeliger: in het huis van Wim hing een grote foto van hemzelf. De foto namelijk, uit Q en Q. Van hemzelf dus als lijk.

Gek genoeg hebben zowel Wims broer Rob, als zijn zus Babs geen idee waar de foto gebleven is...

De liedjes zijn niet echt bekend gebleven. Maar soms neemt iemand de draad weer op. De jonge Limburger Marc Didden bijvoorbeeld, die me mailde naar aanleiding van mijn lijstje met mooiste Nederlandse liedjes. Marc heeft contact met Rob Roeleveld, destijds een van de componisten van Wim Hogenkamp. En nu zingt Marc enkele liedjes van Wim. Maar... in het Limburgs! In het dialect van Ubach over Worms zelfs. Via deze link is iets meer te lezen over deze Marc Didden, en onderaan deze bladzijde kun je zelfs zijn liedjes beluisteren, waaronder 'Zo 't komt', dat in Marcs vertaling 'So wiet 't kump' heet.

Tenslotte, als eerbetoon aan Wim Hogenkamp, een paar tekstregels uit 'Zo 't komt':

Zo 't komt zal 't moeten komen
(...)
Maar hou me vast m'n lief,
en laat me nog niet vallen,
zeg me dingen die ik begrijpen kan...