04 december 2006

MENSEN DIE ZINGEN

Kijk, het normale straatgezicht staat op chagrijnig. Dat weten we allemaal. Mensen kijken naar de lucht, naar de straat, naar andere mensen, alsof hun teen klem zit, alsof ze het casino uitgegooid zijn, alsof nu ook Borsato een poliep op zijn stembanden heeft gekregen, alsof Sinterklaas geen zin meer heeft in cadeaus. Chagrijnig dus. Doorgaans.

Maar ik liep net op straat en achter me zong een jongen. Hij was een jaar of twintig, niet nuts en zo te zien een gewone staatsburger. Maar hij zong dus! Zachtjes, voor zich uit, en hij keek er vrolijk bij. Hij keek in elk geval niet alsof hij betrapt werd, en hij hield ook niet op.
Heel soms zie je ze dus, dat soort mensen.

En ik vroeg me af of ik zelf zo'n soort mens ben. Nee dus. Ik heb hoogstens eens een keertje iets meegezongen toen ik headphones op had en de omgeving even vergeten was. Maar ik weet wel zeker dat ik, zodra ik me realiseerde wat ik deed, zweeg en verroodde. De headphones smolten bijna van mijn oren af vanwege de schaamte-hitte.

En toch, het zijn vast niet alleen gekken en onbeschaamden die zingen op straat. Wie van jullie kent het verschijnsel? Wie van jullie is het verschijnsel?