I GIORNI DI BOLOGNA

Hier gaat het goed. Geen rijen meer, geen voordringers.
Het is hier zomers warm, we hebben van dat zongedoe waarbij je meteen denkt aan het ontknopen van bloezen (die van jezelf) en in het water duiken. Maar vanuit een fijn verlangen, niet vanuit een puffend verlangen.
De uitgevers doen vrolijk hun werk, de Nederlandse stands zien er mooi oranje (en andere felle pastelkleuren) uit en wij drinken koffie en eten ijsjes met andere auteurs en tekenaars (en met Marieke, uiteraard!).

Maar ik wilde nog even iets zeggen over een omgekeerd programma-idee dat ik onlangs had. Namelijk: TAXI in reverse.
Ik neem af en toe een taxi, vaak in Rotterdam, soms ook in Bologna. En heel vaak zijn de korte gesprekken in de taxi leuk. Precies zoals in het tvprogramma TAXI. Met dit verschil dat in mijn ervaring het vooral de taxichauffeurs zijn die kletsen.

Zo heeft mij een taxichauffeur in New York duidelijk uitgelegd wat de oorsprong van de strijd tussen het Christendom en de Islam is. Het gaat om vaderschap. Hij zei: in het bijbelverhaal heeft Abraham twee zonen. Ismael en Isaak. Isaak wordt de grondlegger van het Christendom, Ismael, de verstoten zoon, de grondlegger van de Islam. En het probleem van beide religies is nu dat de Islam nog steeds een zeurend zoontje is die aandacht wil van zijn vader, en dat het Christendom nog steeds een pestend zoontje is dat zegt: wij zijn beter want onze papa heeft mij gekozen.

Een taxichauffeur in Rotterdam heeft me geleerd naar de Egyptische zanger Amr Diab te luisteren. En de Bolognese taxichauffeuse bewees dat je zonder enig probleem met elkaar kunt communiceren door allebei je eigen taal te blijven spreken, maar wel veel gebaren te maken.

Ik had het moeten filmen. Maar wie wil mag het idee dus stelen. Omgekeerd TAXI. IXAT.