Lord Byron (door Kristina)

Vijf wegen zijn er
die me leiden naar jou
vijf paden die van je verhalen

Monterosso Vernazza
Corniglia Manarola
Riomaggiore

Vijf terre zijn er
terre van zweet en bloed
vijf vlinders die in mij leven
(elizabeth booms)

Ik ken deze dichteres niet, maar ik zweer dat dit gedicht in het Nederlands stond. Ik heb het zelf in mijn boekje voor jullie overgeschreven. Het staat aan het begin van de Via del amore, met een vertaling in het Italiaans.
Toch vond ik het mooiste wat ik vandaag zag een dorpje die geen van de vijf dorpjes is. Het heet Porto Venere.
Een dag lopen van die vijf dorpjes vandaan. Het was een mengeling van Baskische kust, Andalusiaans wit dorp en Italiaans fort. Alles door elkaar omringd door water. Een water dat vandaag net zilver leek met de weerspiegeling van de zon. Naast het kasteel was er een grot die de Grot van Byron werd genoemd. Daarboven stond: "This Grotto was the inspiration of Lord Byron. It records the inmortal poet who, as a
daring swimmer, defied the waves of the sea, from Portovenere to Lerici". De legende zegt dat hij 50 kilometers zwom om de "golf van de poets" te doorkruisen en zo zijn vriend Percy Shelly te kunnen bezoeken.

Na zoveel kilometers lopen en zo'n mooie zonsondergang voel ik me net zo dapper als die Lord Byron in zijn legende. Nu sterretjes kijken.