KONINGINNEDAG EN FRUIT

Het is Koninginnedag en ik heb beloofd dat ik iets zou bloggen over fruit.

Vroeger werd er in het dorpje waar ik opgroeide altijd een optocht georganiseerd. De harmonie toeterde de weg open, er reden versierde karren mee met gezinnen of kleuterscholen erop, en daarachter liepen de verklede kinderen.

Heb ik ook een paar jaar gedaan. Ik was klein en werd samen met mijn broer door mijn moeder van een outfit voorzien. In 1974 was dat bijvoorbeeld onder het thema 'Zwart en wit'. Dat betekende dat mijn broer en ik een laddertje in handen kregen. Hij een zwarte, ik een witte. Hij, René, was schoorsteenveger, en ik was schilder. Op bijgaande foto zie je ons staan. (Ik ben daar negen, René is zeven. Let op de sandaaltjes.) Op onze petten had mijn moeder een wijze spreuk geschreven, iets over dat zwart en wit heus samen kunnen gaan. Ja: ebony and ivory.

Maar de grootste transformatie hebben mijn broertje en ik een jaar ervóór ondergaan. We waren namelijk: fruit.
Vergeet niet dat we in de Betuwe opgroeiden, fruitstreek.
René was peer, en ik? Ik was appel.
Jazeker, er bolde piepschuimen vruchtvlees om mij heen, en we waren, moet ik zeggen, lekker rijp. Een goudglanzend duo.
Ik had een steeltje. Dat stak venijnig uit mijn nek. En mijn moeder bezwoer me gisteren dat we ook blad droegen.

Helaas zijn er geen foto's meer van, en dus moet ik dat aan de fantasie van de bloglezer over laten. Wil het lukken?