JA
(Dit wordt een moralistisch, serieus stukje. Ik meen het. Ik ben gewoon maar een beetje hardop aan het denken, en ik weet nu al zeker dat ik niet zal ontkomen aan wollige zinnen of te particuliere gedachten - ook al zullen jullie er wel iets in herkennen. Maar het is dus niet een gebruikelijk blogstukje. Dus sla het over als je er geen zin in hebt.)
Ik las een recensie over het prachtigste boek dat ik de laatste jaren las: WAT IS DE WAT van Dave Eggers. Het was een heel goede recensie, en ook een heel goedgeschreven recensie, door Henk Pröpper (mijn favoriete recensent).
Over WAT IS DE WAT schreef ik al eerder een posting, en via de favoriete links, hier rechts (grappige woordspeling, onbedoeld), kunnen jullie de site van de hoofdrolspeler uit het boek bekijken: Valentino Achak Deng.
Het gaat me nu niet opnieuw om het boek, maar wel om een uitspraak van Eggers die aangehaald werd. Eggers zegt: 'I say yes. (...) I say yes because I am curious. I want to see things. (...) Saying no is so fucking boring. And if anyone wants to hurt me for that, or dismiss me for that, for saying yes, I say Oh do it (...)'
Eggers is de man van de grote boeken, de brutale plannen en van de non-conformistische JA's. Hij schreef compromisloze bestsellers, richtte non-profit schrijfscholen op en gaf 5 jaar lang bijna alles op voor het schrijven van het verhaal van Valentino Achak Deng, de Soendanese jonge vluchteling die jarenlang in opvangkampen leefde.
Maar ook WAT IS DE WAT zelf gaat over het zoeken naar ja ja ja, naar leven en overleven, naar humor en lichtheid, naar eerlijkheid en 'het beste' doen.
Wat ik dus zeggen wilde: het vermoeiende aan ons land is dat we het ons zo vaak kunnen veroorloven om nee te zeggen, om hmmmnounee te zeggen en om ach nee te zeggen. Ik bedoel: er staat niet zoveel op het spel. We leven gewoon door, het gaat goed met ons, we kunnen vrijelijk reizen, we kunnen vrij denken, we kunnen vrijelijk geld uitgeven.
Ik las van een Egyptische blogger die opkwam voor de rechten van vrouwen, die de Islam aanviel, en nu tot een paar jaar gevangenisstraf veroordeeld is. En hij is niet de eerste.
Nou ja, ik bedoel maar: ik geloof dat het onze taak is om ja te zeggen, en niet te vaak nee. Ik bedoel: om sterke, goede projecten aan te pakken, om de dingen te schrijven en aan te gaan waar we in geloven. En vooral: om niet onnodig te klagen, om zo min mogelijk negatief over anderen te zijn en om te proberen de dingen te doen die goed zijn.
Ik las een recensie over het prachtigste boek dat ik de laatste jaren las: WAT IS DE WAT van Dave Eggers. Het was een heel goede recensie, en ook een heel goedgeschreven recensie, door Henk Pröpper (mijn favoriete recensent).
Over WAT IS DE WAT schreef ik al eerder een posting, en via de favoriete links, hier rechts (grappige woordspeling, onbedoeld), kunnen jullie de site van de hoofdrolspeler uit het boek bekijken: Valentino Achak Deng.
Het gaat me nu niet opnieuw om het boek, maar wel om een uitspraak van Eggers die aangehaald werd. Eggers zegt: 'I say yes. (...) I say yes because I am curious. I want to see things. (...) Saying no is so fucking boring. And if anyone wants to hurt me for that, or dismiss me for that, for saying yes, I say Oh do it (...)'
Eggers is de man van de grote boeken, de brutale plannen en van de non-conformistische JA's. Hij schreef compromisloze bestsellers, richtte non-profit schrijfscholen op en gaf 5 jaar lang bijna alles op voor het schrijven van het verhaal van Valentino Achak Deng, de Soendanese jonge vluchteling die jarenlang in opvangkampen leefde.
Maar ook WAT IS DE WAT zelf gaat over het zoeken naar ja ja ja, naar leven en overleven, naar humor en lichtheid, naar eerlijkheid en 'het beste' doen.
Wat ik dus zeggen wilde: het vermoeiende aan ons land is dat we het ons zo vaak kunnen veroorloven om nee te zeggen, om hmmmnounee te zeggen en om ach nee te zeggen. Ik bedoel: er staat niet zoveel op het spel. We leven gewoon door, het gaat goed met ons, we kunnen vrijelijk reizen, we kunnen vrij denken, we kunnen vrijelijk geld uitgeven.
Ik las van een Egyptische blogger die opkwam voor de rechten van vrouwen, die de Islam aanviel, en nu tot een paar jaar gevangenisstraf veroordeeld is. En hij is niet de eerste.
Nou ja, ik bedoel maar: ik geloof dat het onze taak is om ja te zeggen, en niet te vaak nee. Ik bedoel: om sterke, goede projecten aan te pakken, om de dingen te schrijven en aan te gaan waar we in geloven. En vooral: om niet onnodig te klagen, om zo min mogelijk negatief over anderen te zijn en om te proberen de dingen te doen die goed zijn.
Ik bedoel: om verantwoordelijk te zijn.
En doordat het allemaal redelijk goed met ons gaat, doordat we allemaal op welverdienende, welvarende eilandjes leven, doordat we allemaal haast hebben, hóeven we die keuzes niet altijd te maken.
We rijden in prachtige Renault Scénics en we hebben feilloze TomToms. Maar soms mogen de stekkertjes van de TomTom weleens los. Dan kunnen we weer wat meer om ons heen kijken. Misschien was er een omweggetje met mooier achterland. Misschien stond er een lifter die we anders hadden gemist.
(Ik weet dat dit geen helder stukje is. Ik ben op weg naar betere formuleringen. Ik hoop er door trial te komen. Ik zei het al: sla dit gerust over, of geef kritiek, of voeg er zelf iets aan toe. Tot nu toe is het veel te algemeen. Ik kom er op terug.)
En doordat het allemaal redelijk goed met ons gaat, doordat we allemaal op welverdienende, welvarende eilandjes leven, doordat we allemaal haast hebben, hóeven we die keuzes niet altijd te maken.
We rijden in prachtige Renault Scénics en we hebben feilloze TomToms. Maar soms mogen de stekkertjes van de TomTom weleens los. Dan kunnen we weer wat meer om ons heen kijken. Misschien was er een omweggetje met mooier achterland. Misschien stond er een lifter die we anders hadden gemist.
(Ik weet dat dit geen helder stukje is. Ik ben op weg naar betere formuleringen. Ik hoop er door trial te komen. Ik zei het al: sla dit gerust over, of geef kritiek, of voeg er zelf iets aan toe. Tot nu toe is het veel te algemeen. Ik kom er op terug.)
