Bibi en Shakira (Jan Paul)

Het is eindelijk ´de week van de Kinderboekenweek´. Bibi heeft op dit moment 41 interviews gehad – als er niet ondertussen een is bijgekomen. Het valt mij vooral op hoe zwaar het is om al die interviews te moeten geven. Bibi is elke avond compleet afgepeigerd. Het kost enorm veel energie om elke keer weer geconcentreerd antwoord te geven. Ik weet bovendien niet hoe ik zou reageren als ik voor de zoveelste keer moest uitleggen waarom de koe mijn favoriete dier is. Misschien niet zo vriendelijk als Bibi.
Maar het kan nog erger. Vorig jaar was ik voor mijn boek over het Jeugdjournaal met verslaggeefster Tamara Seur op pad. Tamara moest Shakira interviewen en ik mocht mee. Shakira had de hele middag al interviews gegeven. Daarna moest ze repeteren voor een Unicefgala, had ze ´s avonds weer een paar uur lang journalisten over de vloer en moest ze ook nog eens optreden. En dit was een normále dag. Shakira deed het moeiteloos, op een lunch van een half broodje kaas. En ze bleef vriendelijk voor de duizeljoenste keer dezelfde vragen beantwoorden. ´Ja, ik heb een vriend. Ja, ik schrijf al mijn nummers zelf. Ja, ik treed al sinds mijn dertiende op´ enzovoort. Veel artiesten worden hierdoor ronduit onuitstaanbaar in interviews, en ik snap waarom.
Nou had Shakira het op één front wel iets makkelijker dan Bibi. Zij hoefde niet tussendoor twintig telefoontjes en veertig mailtjes te beantwoorden, de was te doen, haar boekhouding te regelen en het huis te stofzuigen. Dat scheelt. Maar het zijn wel heldinnen. Alle twee.