KRISTINA IS TERUG UIT ÖSTERSUND
Kristina Goikoetxea Langarika - schrijfster te Amsterdam - was Baskisch jurylid tijdens het Songfestival voor Minderheidstalen, afgelopen zaterdag in Östersund, Zweden (zie eerder bericht). Ze schreef een kort verslagje, speciaal voor dit weblog! (Dank je wel, Kristina!)
Hallo! Ik ben terug uit Ostersund. Het was zo leuk dat ik me nu bijna niet meer kan concentreren op mijn werk. Op de heenvlucht reisde ik met de Friese delegatie mee. Ze wilden mijn stem voor de Friese band Van Wieren (www.vanwieren.nu) kopen. De delegatie bestond uit een meneer van de VVD, een meneer van de PVDA en een mevrouw van Groen Links. Toen we uit de luchthaven kwamen, wilde een van hen naar rechts, een van hen naar links en eentje bleef in het midden staan. Gelukkig waren hun vrouwen mee om hen een beetje de goede weg te wijzen. De weg naar de Schouwburg in Östersund waar het grote Songfestival voor liedjes in kleine talen zou worden gehouden. Elf bands uit kleine gebieden in Europa deden mee met hun zo mooi klinkende talen. Alle gebieden kun je op de website www.liet.nl vinden. Als je daar op media klikt, kun je zelfs de liedjes horen. Er was een taal bij, Votisch, die nog maar door minder dan 100 mensen wordt gesproken. Ik denk dat de bandleden op het podium allemaal familie van elkaar waren. Ik vond ze goed, want ze mengden mooie vrouwelijke stemmen met heftige rock. Maar mijn twaalf punten gingen naar de Karavan Familie uit Hongarije. Ze zongen in Romani taal, de taal van de zigeuners, de grootste minderheidstaal in Europa. Hun liedje was zo vrolijk! Ze konden zichzelf zo goed presenteren op het podium! Ze deden me denken aan de films van Kusturica. Ze eindigden op de derde plaats. De Sami wonen voor de derde keer - again. En de Basken eindigden weer op de laatste plek. Snif! Ik gaf maar vijf punten aan de Friese band. Ze waren wel supergoed, heel strak en professioneel, maar hun liedje vond ik niets nieuws, niet origineel genoeg. Daarna liet de Friese delegatie me niet meer met hen mee terugvliegen. Dus ik moest lopend terugkomen. Vandaar de vertraging.
