De wraak van Varus (Ludo)
De Romeinse generaal Varus werd ooit door een list in de val gelokt in het Teutoburgerwald. Nou was Varus een tamelijke burgerman. Hij had zich flink omhooggetrouwd. Dat kon dus nooit wat worden als generaal. Drie legioenen verloor hij. Zijn twintigduizend manschappen werden tot de laatste man toe afgeslacht. Keizer Augustus had er nachtmerries van: "Varus, Varus, geef mij mijn legioenen terug!".
Vandaag nam Varus wraak. Maar niet alleen op de Germanen.
De Teutoburgerwaldlauf is een 27.5 km lange bosscross. Alleen maar klimmen, dalen, boomstronken ontwijken, over archeologen springen en medelopers passeren, danwel laten passeren. Het begint al na 2km. Je gaat dan zo stijl omhoog dat alle lucht uit je longen verdwijnt. Dan is het een tijdje "gewoon stijgen en dalen", maar na een kilometer of 15 kom je bij een trap. Er komt geen eind aan. Bovenaan stond Varus. Hij lachte, nee, het was grijnzen. Varus keek en zag dat het goed was.
Bij km 22 is een verzorgingspost waar je chocoladedominostenen krijgt. Heerlijk als je er compleet doorheen zit. Het geeft je even moed, bovendien loop je een kilometer verder ineens op asfalt. Heerlijk, eindelijk. Maar dat asfalt loopt dan vlot twee kilometer lang stijl omhoog. Daar boven aangekomen stond Varus weer. Hij grijnsde niet meer, nee, hij schaterlachte.
Bij de finish zag ik Varus voor het laatst. Net voorbij de finish stond hij schuddebuikend van het lachen toe te kijken hoe ik uitgewoond op de stoep zat. Toen sloeg ik Varus keihard op z'n bek!
Ik loop nooit meer de Teutoburgerwaldlauf.