22 oktober 2006

Ga es aan het werk! (Ludo)

Het leuke aan een vierjarige is dat een vierjarige zegt wat ie denkt. En dat levert verrassende inkijkjes op in het hoofd van een kleuter.
Ik sta al een aantal jaren niet meer voor de klas. Aan de ene kant is dat jammer. Aan de andere kant is het de keuze die ik heb gemaakt. Ik heb ooit voor het management gekozen, een tijd lang beide gecombineerd. Toen kwam ik erachter dat dat niet werkt. Manager dus. Het klinkt heel wat, maar een kleuter zegt het helemaal niets.
Ik werkte net op mijn huidige school en liep langs de gang waar de kleutergroepen zitten. Een jongetje riep naar mij: "jij bent de meester die niet werkt hè?". Natuurlijk bedoelde hij daarmee dat ik niet voor de klas sta. Confronterend is het echter wel. Zo zijn er op mijn school heel veel kleuters die mij meester Willem noemen en Willem noemen ze meester Ludo. Willem is de conciërge van de school. Nu is dat vooral een belediging voor Willem, want als er iemand erg zichtbaar heel hard werkt, is hij het wel. Toch kan ik me die persoonsverwisseling voorstellen. We staan niet voor de klas, maar lopen wel rond op die school. Kan een kleuter het wat schelen dat een van die twee zonodig de baas moet spelen.
De leukste opmerking kwam afgelopen week van Djamil. Ik kwam terug van een vergadering (belangrijk, belangrijk) en liep tegen elven het schoolplein op. Het eerste wat Djamil zegt: heb je je nou alweer verslapen?
Ik kon niet anders dan beschaamd 'ja' zeggen.