Rendez Vous (Ludo)

Op speciaal verzoek van Ted:

Ik parkeer mijn auto in de wijk net buiten het centrum. Kijk om me heen of ik een parkeermeter zie. Ik kan het mij niet veroorloven een bon te krijgen. Niets mag er toe leiden dat ik hier geweest ben. Er staat teveel op het spel.
Ik loop de wijk uit via de kleinere straten. Normaal zou ik doorsteken via het ziekenhuis. Kan niet, er zijn camera's daar. Ik neem de rustige kant om het ziekenhuis heen, loop expres via de straatjes achter de schouwburg langs. De brug snel oversteken en dan voor de parkeergarage, door het smalle straatje, naar de achteringang van het café. Ik stap de tuin in van het café en zie haar direct. Niet te missen, terwijl ze toch in een afgeschermd hoekje zit. Het is lang geleden. Ze is dunner geworden. Nog steeds mooi. Ze zit elegant en lijkt ontspannen. Tot nu toe deed ik al mijn handelingen om hier te komen op de automatische piloot, maar nu? Ik loop onhandig naar haar tafel en ga te wild tegenover haar zitten.
"je bent laat", zegt ze. "Je belde ook wel erg onverwacht", zeg ik onhandig. Ik zie dat haar ogen oplichten. Ze heeft me nu al waar ze me wil hebben. "Je ziet er goed uit". De woorden klinken gemeend, maar in haar ogen zie ik die blik. Dat onvoorspelbare wat ze toen ook al had. "Jij ziet er ook goed uit", begin ik onhandig. "Je bent een te goed observator om dat werkelijk te menen", lacht ze minzaam. Ik knik alleen maar. "Je hebt het overduidelijk niet makkelijk", zeg ik. Het is een zwaktebod van mijn kant, maar ik vang haar begrip voor mijn opmerking op. "Zullen we eerst wat eten?". Ze ziet er niet uit alsof ze daar zin in heeft, maar ik hap toe. "Dat is goed, ik kan je in ieder geval de kaasfondue hier erg afraden. Die is ronduit vies weet ik uit ervaring". We kiezen beiden een maaltijdsalade en nemen een flesje Chablis. Even zwijgen we een paar minuten. Ik wil de tijd niet doden met nonsens en hoe-is-het-eigenlijk-met... Daarvoor was haar boodschap te sterk. Ze moet ermee komen en snel. Ze ziet mijn onrust, neemt een slok en zucht diep.

Ok, beste schrijvers. Mijn fantasie is beperkt, maar die van jullie is grenzeloos. Hoe gaat dit verhaal verder? Ik wil het graag weten. Reageren kan in de comments of via ludoabbink@hotmail.com. Jullie bijdragen worden in de volgende posts meegenomen. Voor de beste bijdrage staat een diner op kosten van uw gastblogger in de Auberge van Visvliet -Centerparcs uiterlijk, maar een kok met magie-. Uiteraard ben ik het enige jurylid. Correspondentie over de uitslag is dan ook volkomen zinloos.